Een WGA-hiaatverzekering is niet wettelijk verplicht. Toch kan het in sommige gevallen wel verplicht zijn op basis van de cao (collectieve arbeidsovereenkomst) die van toepassing is binnen een sector of bedrijfstak. Werkgevers doen er daarom verstandig aan om de cao-afspraken goed te controleren. Als er geen cao-verplichting is, bepaal je als werkgever zelf of je deze aanvullende verzekering aanbiedt aan je werknemers.
Wat is een WGA-hiaatverzekering?
De WGA-hiaatverzekering is een aanvullende verzekering voor werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt raken en vallen onder de WGA-regeling (Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten). De standaarduitkering vanuit de WGA biedt vaak maar een beperkte inkomensvoorziening, zeker wanneer een werknemer geen werk meer verricht of weinig uren kan werken.
De WGA-hiaatverzekering vult dit inkomensverlies (het zogeheten ‘hiaat’) aan, zodat werknemers een hoger percentage van hun oorspronkelijke loon behouden. Dit helpt om financiële problemen bij langdurige arbeidsongeschiktheid te voorkomen.
Voor wie is deze verzekering relevant?
- Voor werkgevers: De verzekering maakt deel uit van goed werkgeverschap en kan juridisch en financieel ontzorgen, vooral bij langdurige uitval van personeel. Het biedt ook invulling aan een aantrekkelijk arbeidsvoorwaardenbeleid.
- Voor werknemers: Werknemers behouden meer financiële zekerheid wanneer zij deels of langdurig arbeidsongeschikt raken. De verzekering voorkomt dat het inkomen sterk daalt, wat de levensstandaard onder druk kan zetten.
Waarom kiezen voor een WGA-hiaatverzekering?
Hoewel de verzekering niet altijd verplicht is, zijn er goede redenen om deze alsnog af te sluiten:
- Aanvulling op de beperkte WGA-uitkering
- Ondersteuning bij sociaal verantwoord personeelsbeleid
- Positieve bijdrage aan werknemerstevredenheid en binding
- Mogelijke verplichting vanuit cao of arbeidsvoorwaardenreglement
Let op: er bestaan twee varianten van deze verzekering, de WGA-hiaat standaardverzekering en de WGA-hiaat uitgebreid. De standaardvariant vult alleen aan tot een bepaald percentage van het minimuminkomen, terwijl de uitgebreide variant ook hogere inkomens gedeeltelijk dekt.